Favo-cougiou
Cerinthe major
Boraginaceae
Autre noum : Favo-couguou.
Noms en français : Grand Mélinet, Grand Cérinthe.
Descripcioun :La favo-couguou es uno planto de l'an sènso péu e verdalo emé de làrgi fueio embrassanto. Si flour, en grapo, e longo soun majamen jauno emé de rouge à la baso. I'a pas pèr s'engana. La subsp. de Prouvènço ié dison major.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Cerinthe
Famiho : Boraginaceae
Ordre : Ordre pas nouma
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 16 à 22 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Ermas
- Sablo
- Argielo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Cerinthe major L., 1753
Erbo-de-sant-Jaume(-bastardo)
Jacobaea erratica
Asteraceae Compositae
Autre noum : Seniçoun(-barrulaire).
Noms en français : Séneçon erratique, Séneçon à feuilles de barbarée.
Descripcioun :Planto pulèu grando que flouris un pau tard dins l'estiéu e en autouno. Se destrìo dis àutri Jacobaea e Senecio subretout emé si fueio que lou darrié fueioun èi bèn mai grand que lis autre (fotò). Peréu sa souco reballo pas au sòu coume lou seniçoun-di-fueio-de-rouqueto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 200 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Prado umido
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurimediterranenco
Ref. sc. : Jacobaea erratica (Bertol.) Fourr., 1868
(= Senecio erraticus Bertol., 1810 )